Dwujęzyczne przedszkole

Każdą grupą opiekuje się nauczyciel polskojęzyczny oraz nauczyciel anglojęzyczny. Zajęcia z języka angielskiego (dydaktyka, gry i zabawy) trwają 2 godziny zegarowe codziennie w każdej z grup. W opiece nad dziecmi każdą grupę wspiera pomoc nauczyciela, która komunikuje się z dziećmi w języku polskim.

Zadaniem nauczyciela anglojęzycznego jest ciągłe używanie języka angielskiego w kontakcie z dziećmi (komunikacja przy posiłkach, w zabawie swobodnej, na zajęciach, w łazience itd) jak również prowadzenie zajęć dydaktycznych spójnych z programem danej grupy.

Proces nauczania dwujęzycznego w przedszkolu jest skonstruowany tak, aby naśladował warunki naturalnego rozwoju językowego w rodzinie lub środowiska bilingwalnego.

Dlatego w naszych przedszkolach wykorzystujemy poniższe metody nauczania:

• nauka przez naśladowanie kontekstowe (np. nauczyciel anglojęzyczny używa potocznych i rutynowych zwrotów w kontakcie z dziećmi w różnych sytuacjach - powitanie i pożegnanie dzieci, -spożywanie posiłków, sprzątanie zabawek, korzystanie z łazienki, wspólne wyjścia na spacery, objaśnianie zasad obowiązujących w przedszkolu, itd.
• nauka przez prowadzenie zajęć dydaktycznych w języku angielskim, z wykorzystaniem różnego rodzaju czynności - manualnych czy motorycznych - taniec, pantomima, scenki teatralne, zabawy ruchowe, rysowanie, wyklejanie itp.,
• uczenie się wszystkimi zmysłami, poprzez zabawę i własne działanie i doświadczenie (np. projekty),
• nauka przez poznawanie kultury krajów anglojęzycznych,
• uczenie się poprzez rozwiązywanie problemów poznawczych (zagadki, rebusy itp.),
• intensywne szkolenie wymowy i intonacji poprzez zastosowanie rymu, rytmu, taktu i melodii (piosenki, wyliczanki, wierszyki itp.),
• nauka poprzez konfrontację z naturalnymi i sensownymi wypowiedziami językowymi, odpowiednimi do wieku dzieci pod względem tematów i treści,
• nauka w powiązaniu z sytuacją, w odniesieniu do środowiska dzieci i znanych im zjawisk (np. pogoda, pory roku, rośliny, zwierzęta itd.),
• rezygnacja z korekty błędów w postaci „wytykania” form błędnych, lecz tylko na zasadzie powtarzania form prawidłowych (podobnie jak to ma miejsce w procesie nauki pierwszego języka w rodzinie).

Najważniejsza różnica polega na tym, że w tradycyjnych metodach nauczania języka obcego język ten jest przedmiotem i obiektem nauki, natomiast w procesie wychowania dwujęzycznego - jest narzędziem komunikacji i interakcji w przedszkolu, nawiązującym do naturalnej nauki języka ojczystego. Dwujęzyczność, sprawia, że dzieci potrafią się w obydwu językach płynnie komunikować (przekazać wszystko, co chcą) co jest trudniej osiągalne poprzez klasyczną naukę języka obcego.

Badania naukowe prowadzone na całym świecie potwierdzają fakt, że dwujęzyczność jest najskuteczniejszą metodą nauki drugiego języka i jego efekty na dłuższą metę znacznie przewyższają osiągnięcia uzyskiwane przez uczących się w tradycyjnych programach nauczania języka obcego.